Konferencja zrzeszająca dwanaście drużyn akademickich jest najstarszą ze wszystkich na które składa się Dywizja I (powstała w 1896 roku). Reprezentowana przez Uniwersytety z północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Sekcja koszykarska powstała dopiero w 1904 i począwszy od lat 70. Charakteryzuje ją największe zainteresowanie fanów, które przekłada się na największą liczbę kibiców dopingujących swoje Uniwersytety podczas spotkań wszystkim znana jest miłość fanów do basketu w takich stanach jak Indiana czy Illinois.

Rok temu sezon regularny wygrała Indiana Hoosiers od początku typowana jako jeden z głównych faworytów sezonu z przymierzanym nawet na początku rozgrywek do top3 draftu Cody’m Zeller’em czy wybranym z numerem 2 przez Orlando Magic Victorem Oladipo. Jednak w turnieju konferencji musieli oni uznać wyższość Ohio State, którzy w finale pokonali ekipę Wisconsin jedną rewelacji poprzedniego turnieju konferencji 43-50.

Jak to zwykle bywa gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta i w Marcowym Szaleństwie najwyżej spośród drużyn reprezentujących Big Ten dotarła rewelacyjnie grająca ekipa Michigan. Rewolwerowcy z Ann Arbor uznali wyższość Louisville Ricka Pitino dopiero w pamiętnym finale w Atlancie. Jeśli ktoś nie oglądał trzeba to koniecznie nadrobić zapraszam tutaj znajdziecie link do całego spotkania na YT:

Przed obecnym sezonem aż cztery drużyny są rozstawione w prestiżowym rankingu AP Top 25 – Michigan State #2, Michigan #7, Ohio State #11 oraz Wisconsin #20. Oprócz tych czterech drużyn w rywalizacji w tej konferencji wezmą udział Uniwersytety Illinois, Indiana, Iowa, Minnesota, Penn State, Nebraska, Purdue, Northernwestern.

Od następnego sezonu 2014/15 planowane jest poszerzenie konferencji o kolejne dwa Uniwersytety mianowicie Rutgers (obecnie Big East) i Maryland (obecnie ACC).

Faworyci

W moim odczuciu to będzie sezon Michigan Wolverinnes już nie tylko w marcowym turnieju ale od samego początku sezonu. Rok temu pomimo wielkiego talentu w swoim składzie na początku sezonu nie prezentowali się rewelacyjnie. Sezon regularny zakończyli z bilansem 31-8 a w rozgrywkach wewnątrz konferencji również nie imponowali zaliczając bilans 12-6. Ich forma wystrzeliła dopiero w czasie Turnieju i byli bliscy końcowego sukcesu. Pomimo zgłoszenia się do draftu dwóch zawodników pierwszego unitu (Burke-Utah Jazz, Hardeway Jr.- New York Knicks) nadal mogą się pochwalić bardzo silną pierwszą piątką naszpikowaną mnóstwem zawodników, którzy mogą pójść wysoko w następnym drafcie. Mowa tu przede wszystkim o takich zawodnikach jak Glenn Robinson III i Mitch McGary, którego CBSSports uznało za gracza, który może poczynić największy postęp w przyszłym sezonie. Ten skład uzupełnia też Kanadyjczyk Nik Stauskas superstrzelec notujący w zeszłym sezonie imponujece 44% zza łuku oraz bardzo ciekawy freshman na pozycji PG Derrick Walton Jr., który postara się wejść w buty Trey’a Burke’a.

Ich ławka może nie wygląda imponująco ale mając w pamięci finał poprzedniego turnieju i znakomity występ Spike’a Albrechta można się po niej wszystkiego spodziewać. To przecież NCAA gdzie nawet biały niewysoki PG może mieć swoje 5 minut:

Również rekrutacja przed sezonem w ich wykonaniu wygląda na najbardziej kompleksową spośród wszystkich drużyn konferencji. Postarali się oto aby wypełnić luki po straconych graczach. Chodzi przede wszystkim o pozycję od 1 do 3. Chodzi przede wszystkim o wspomnianego wcześniej Waltona Jr. i Zaka Irvina.

Michigan State mam wobec nich mieszane uczucia ale wysokie miejsca we wszelkiego rodzaju rankingach i obecność na ławce świetnego coacha Toma Izzo, dają nadzieje na coś więcej niż Sweet 16 z poprzedniego sezonu. Sam Izzo w przed sezonowych deklaracjach zapowiada, że celem jego ekipy jest poprawienie ubiegłorocznego wyniku. Nadzieje na dobry występ daje również kilku graczy, którzy mogą wystrzelić w obecnych rozgrywkach. Spartanie mają bardzo wyrównany zespół i opierają się na grze zespołowej, trzeba na nich uważać. Ich sukces będzie zależał od dobrej postawy obwodowych Applinga i Harrisa. Ich rekrutacja nie była tak spektakularna jak Michigan ale nie ponieśli oni tak dużych strat jak Wolverines.

Mogą się liczyć

Zważywszy jak wyrównana to konferencja i patrząc na bilanse oraz zwroty akcji z poprzedniego sezonu i turnieju konferencji każda ekipa może namieszać w czasie sezonu. Do czarnych koni należy zaliczyć przede wszystkim zawsze silnych Ohio State Buckeyes. Jednak nie należy lekceważyć takich zespołów jak Wisconsin, Minnesota czy mocno osłabionych Hoosiers oraz ich odradzający się program pod wodzą Toma Crean’a, którzy pozyskali obiecująch graczy z Noah Vonlehem na czele. Nie można również zapomnieć nie obliczalnych Illinois Fighting Illini.

Właściwie każda drużyna może na jakimś etapie sezonu sprawić niespodzianke i pokonać któregoś z wyżej notowanych konkurentów. Jedynie trzy ekipy nie powinny tutaj odgrywać większej roli: Nebraska, Penn State i Northernwestern.

Kluczowi zawodnicy

Glenn Robinson III (Michigan) – syn Glenna Robinsona wybranego w drafcie w 1994 roku. W poprzednim sezonie wykorzystywany głównie jako obrońca ( krył nawet graczy na pozycji nr.4) w tym sezonie będzie z pewnością odgrywał większą rolę w ataku Wolverines po odejściu Hardeway’a Jr. i Burke’a. Jego drugi rok będzie zapewne ostatnim na uczelni z Ann Arbor, dlatego uważajcie może robić duże rzeczy szczególnie, że w lecie swoją formę i umiejętności szlifował pod okiem wybitnych SF z NBA na ich Summer Skills Academy nad którym patronat sprawowało Nike. O kim mowa? Może o nich słyszeliście to Kevin Durant i Lebron James. Był również w kadrze USA, która sięgnęła po MŚ U-19 w czeskiej Pradze i zanotował kilka udanych występów w turnieju.

Mitch McGary (Michigan) – biały wielkolud grający na pozycji silnego skrzydłowego. Jeden z najlepszych podkoszowych w NCAA. Będzie to jego drugi rok w Michigan i to taki rok który ma mu dać wysoką pozycję w nadchodzącym silnie obsadzonym drafcie. Poszedł inną drogą niż Steven Adams i postanowił spokojnie rozwijać się w NCAA.

Keith Appling (Michigan State) – „Da truf” wchodzi w swój ostatni sezon jako senior w Michigan State. Uniwersalny rozgrywający z Detroit z dobrym rzutem i podaniem oraz żelaznym zdrowiem. Rozegrał każdy mecz w zeszłym sezonie notując średnio 30 min. w każdym spotkaniu i wykręcał 13.4 pkt, 3.4 zb. i 3.3 ast.

Gary Harris (Michigan State) – Kolejny utalentowany obwodowy Spartan. Będzie to jego drugi rok na uczelni z East Lansing. Potencjalny pierwszorundowy pick minionego draftu. Zrezygnował jednak z niego gdyż nabawił się kontuzji ramienia, które leczył przez całe lato. Szybki obwodowy z dobrym rzutem 3PT na niezłej skuteczności 41%. Świetnie wychodzący po zasłonach. Gracz jakiego Izzo szukał od kilku lat. Do tego bardzo dobry w obronie. Z pewnością jego postawa będzie kluczowa dla obecnego sezonu Spartan.

Aaron Craft (Ohio State) – Kolejny senior w tym zestawieniu. Utalentowany Point guard szczególnie w obronie. Ma szybkie dłonie w obronie przez co notuje sporo przechwytów. Posiada niezły przegląd pola i dobrze szuka partnerów. W zeszłym sezonie notował prawie 5 asyst na mecz. Jego procentowa skuteczność spadła w dół jeśli porównamy ją z tą z drugiego sezonu jednak wszyscy w Ohio liczą na eksplozję jego formy w tym roku. Ma być dyrygentem i kreatorem otwierającym dobre pozycje rzutowe partnerom.

Sam Dekker (Wisconsin) – Uniwersalny gracz mogący grać zarówno niskiego jak silnego skrzydłowego pełniąc role strech-4. Świetne warunki fizyczne oraz mobilność na parkiecie. Bardzo inteligentny i dojrzały gracz, świetnie sprawdzający się w akcjach catch and shoot. Posiada spore umiejętności jak na swój wiek, jest niezły w obronie i przyzwoicie podaje. Typowany nawet na koniec 1 rundy przyszłorocznego draftu. W swoim pierwszym sezonie grał na bardzo przyzwoitej skuteczności FG:47,1%, 3P%: 40%. Miejcie na niego oko i oglądajcie Wisconsin! W Kohl Center zawsze dużo się dzieje. Jeśli jeszcze nie widzieliście co potrafi oto próbka jego umiejętności w mixie z poprzedniego sezonu:

Inni warci obserwacji: LaQuinton Ross ( Ohio State), Nik Stauskas ( Michigan), Adreian Payne (Michigan State), Branden Dawson (Michigan State), Aaron White (Iowa), Noah Vonleh (Indiana).