Stało się. Przed nami ostatnie trzy spotkania tegorocznego sezonu. Pozostały już tylko zmagania w ramach Final 4. Cztery drużyny. Wszystkie marzą o tym aby w nocy z poniedziałku na wtorek naszego czasu wznieść do góry statuetkę za wygraną. W sondzie, którą robiłem na twitterze polscy sympatycy NCAA najwięcej głosów oddali na Oklahoma Sooners bo 40 procent. Najmniej głosów uzyskała ekipa Villanova Wildcats. Drugie miejsce dla UNC a trzecie dla Syracuse. Zobaczmy co nas czeka dzisiejszej nocy. 

Miejsce: Houston, Texas.

Hala: Właściwie to stadion. Areną zmagań najlepszych ekip tego sezonu będzie NRG Stadium. Mogący pomieścić blisko 72 tysiące ludzi obiekt na codzień jest domem dla ekipy futbolu amerykańskiego Houston Texans, grających w NFL. Otwarty w 2002 roku obiekt zbudowany za 350 milionów dolarów to wielofunkcyjna arena. Oprócz meczów NFL odbywają się tam również inne imprezy sportowe i kulturalne.

Wyszedłem z założenia, że nie będę pisał po raz kolejny o silnych stronach wszystkich ekip. Skupie się na liczbach i ciekawostkach. O najlepszych graczach na pewno dużo wiecie z poprzednich postów i własnych obserwacji.

North Carolina Tar Heels

16 – tyloma punktami średnio pokonują swoich rywali w 4 meczach turnieju. Trzy z tych spotkań rozstrzygały się na początku drugiej połowy. Wiele ekip potrafi z nimi grać przez 30 minut jak równy z równym jednak utrzymanie ich poziomu przez pełny czas meczu okazał się niemożliwy dla ekip, które z nimi grały.

20 – tyloma punktami średnio wygrywali z rywalami po raz ostatni kiedy wygrywali mistrzostwo w 2009 roku. Pokonali wtedy Radford 43-punktami co mocno podniosło średnią. W pozostałych spotkaniach ta średnia była bardzo podobna do tegorocznej. Przypadek?

1 – zarówno w tym roku jak i kiedy wygrywali misia w 2009 roku byli najlepszą ekipą jeśli mówimy o efektywności ofensywnej. Podobnie to wygląda w defensywie. Zarówno teraz jak i 7 lat temu byli 21 ekipą w defensywie.

23 – tyle double-double ma w tym sezonie Brice Johnson. To lepsze osiągnięcie od tego jakie w 2008 roku miał Tyler Hansbrough kiedy wygrywał Wooden Award. Przez poprzednie 3 lata miał ich w sumie dużo mniej. Ten sezon pokazał, że czasami warto zostać na uczelni na czwarty rok i podnieść swoje umiejętności. Przykład Johnsona jest najlepszy w tym sezonie.

W ostatnich 20 latach tylko kilku graczy miało w ciągu swojej akademickiej kariery 1800 punktów, 590 asyst i 200 przechwytów. Marcus Paige jest w tym gronie. To właśnie postawa dwóch liderów. Obwodowego Paige’a i podkoszowego Johnsona będzie kluczowa dla losów sezonu Tar Heels.

Oklahoma Sooners

W przypadku Sooners dużo będzie o ich fenomenalnym liderze Buddy Hieldzie, który ma szansę w Houston pobić kilka rekordów.

18 – tylu punktów potrzebuje aby przeskoczyć Douga McDermotta, który w swoim seniorskim sezonie zdobył 934 punkty.

50 – tyle punktów potrzebuje aby wskoczyć na 3 miejsce wśród zawodników, którzy zdobyli w jednym akademickim sezonie najwięcej punktów. Przeskoczyłby takie tuzy akademickie jak Kemba Walker, J.J Reddick czy Adam Morrison.

67 – tyle punktów potrzebuje aby wyrównać rekord Glena Rice’a z Michigan State na najwięcej punktów w turnieju NCAA. Rice zdobył ich 184 w 1989 roku.

25 000 – tyle raz na tweeterze ktoś wspomniał w czasie meczów Oklahomy o rankingu „Best Buddy’s” czyli najlepszych kolesiach o imieniu Buddy w historii.

141 – tyle trójek rzucili Cousins i Woodard w tym sezonie. To o 5 mniej niż Hield samodzielnie.

63 – procent zza łuku Woodarda w ostatnich 5 meczach

30 – strat w dwóch ostatnich meczach z Texas A&M i Oregon Ducks. Aby wygrać mistrzostwo muszą zejść dużo poniżej 15 strat średnio na mecz.

0 – w ostatnich pięciu spotkaniach Ryan Spangler nie zaliczył double-double

Syracuse Orange

13 – tyle porażek mają Syracuse na koncie w tym sezonie. To najwięcej od czasu kiedy w 2000 roku w Final Four miały drużyny Wisconsin i North Carolina.

227 – to najniżej sklasyfikowana drużyna w rankingu Kena Pomeroya z którą przegrali Orange w tym sezonie. Nie ma to znaczenia w tym momencie jednak warto zaznaczyć, że pomimo porażki z St. John’s czyli ekipą z drugiej setki można wiele osiągnąć. Rok temu Wisconsin również przegrali z podobnym rywalem – Rutgers. A przecież zagrali w finale z Duke.

337 – to miejsce w rankingu zbiórek defensywnych Orange w tym sezonie. North Carolina jest 3 w kraju pod tym względem. To może być X-faktor tego spotkania.

33 – procent rzutów zza łuku z dwóch ostatnich spotkań Syracuse przeciwko Gonzadze i Virginii.

44 – procent rzutów za trzy w najbardziej spektakularnych wygranych w tym sezonie przeciwko – UConn, Duke, Notre Dame i Texas A&M. Wniosek jak trafiają za trzy mogą wygrać z każdą silną ekipą.

61 – to liczba spotkań Virginia Cavaliers z 10 lub mniej stratami w meczu. W tamten weekend Syracuse zmusili ich do 11 błędów. Najwięcej od kilkunastu miesięcy. Presja ich obrony robi swoje.

10 – to najniższy seed jaki kiedykolwiek zagra w Final Four. Do tej pory najlepszym osiągnieciem ekipy z dziesiątką było Elite 8.

Villanova Wildcats

36 – liczba przechwytów Wildcats z czterech poprzednich spotkań turnieju. Trzema z doświadczonym backcourtem, przeciwko szybkim graczom jak Angel Rodriguez z Miami czy Graham z Kansas.

28 – nietrafionych trójek z poprzednich 4 spotkań. Byli 4/18 z Kansas a mimo to wygrali z faworyzowaną ekipą Selfa.

21 – różnica procentowa pomiędzy rzutami za dwa gdzie mają prawie 56 procent skuteczności a skutecznością zza łuku.

58 – kombinacja skuteczności zza łuku Jalena Brunsona i Ryana Arcidiacono w 3 ostatnich meczach. Mieli mało prób a mimo to trafili na niezłym procencie. To klucz do sukcesów bo ich koledzy w tym elemencie nie popisali się. Pewnie w tej dekadzie już nigdy nie będą tak słabo rzucać. Pytanie czy przeciwko Sooners pomimo słabej skuteczności dalej będą na siłę próbowali.

Na koniec kluczowa kwestia czyli kiedy gramy. Tak wygląda terminarz dzisiejszej nocy!

00.09 Villanova – Oklahoma 

Jeśli miałbym typować to postawiłbym na ekipę Krugera. Znowu typuje przeciwko Wildcats a oni znowu mogą zaskoczyć. Na tym etapie zdecydują pojedyncze posiadania. Sooners mają ten atut, że w trudnych momentach mogą liczyć na swojego lidera – Hielda. Nawet pomimo problemów w niektórych meczach i słabszych pierwszych połowach podnosił się w drugich i robił swoje. Wildcats to kolektyw i dobrze zbilansowany obwód ze strefą podkoszową.

Mój typ na finał: Oklahoma Sooners

02.49 Syracuse – North Carolina 

Najlepsza obrona kontra najbardziej dominujący atak w turnieju. Pytanie czy znowu obrona Orange unicestwi plan taktyczny Williamsa. Wiadomo, że najlepszą odpowiedzią na obronę strefą jest rzut za trzy. W ekipie z Chapel Hill ma kto rzucać. Jest Berry, jest Paige, Jest Jackson. Jeśli UNC utrzymają swoje tempo gry i nie pozwolą się stłamsić obronie Syracuse to raczej nie powinno być tutaj innego rozstrzygnięcia niż wygrana North Carolina.

Z drugiej strony jest ten fenomenalny freshmen Malachi Richardson, który pokazuje wielkie jaja. Może zostać nowym Carmelo i zaprowadzić Syracuse do finału, w którym nie grali od 2003 roku kiedy Anthony dał im wygraną.

Mój typ na finał: North Carolina.