Dzisiaj zajmiemy się American Conference. Turniej w tej konferencji startuje 10 marca i potrwa do 13 marca. Nie weźmie w niej udziału jedna z najlepszych ekip w NCAA czyli SMU Mustangs z powodu zawieszenia na rozgrywki posezonowe. Turniej gościć będzie Amway Center w Orlando na Florydzie. Zobaczmy kto pod nieobecność Mustangów może wygrać te rozgrywki. 

Faworyt: 

Temple Owls to jedna z rewelacji tegorocznego sezonu regularnego. Nie byli w pierwszym szeregu faworytów. Raczej jawili się jako ekipa ze środka tabeli. W non conference games ponieśli aż 6 porażek. Jednak mocno poprawili swoją grę i w sezonie regularnym w 18 spotkaniach ponieśli tylko 4 porażki i o jedno zwycięstwo pokonali SMU.

Najlepszym zawodnikiem ekipy jest Quenton DeCosey. Jest taką alfą i omegą Sów bo nie dość, że zdobywa najwięcej punktów to również sporo zbiera i asystuje. Dobrze rzuca zarówno z bliższych jak i dalszych odległości. Ma spore wsparcie od swoich kolegów. Może nie mają oni jakichś specjalnych osiągnieć. Jest ich jednak na tyle dużo, że Owls mogą pochwalić się naprawdę szerokim składem. Mogą wystawić praktycznie dwie piątki na podobnym poziomie. To ich duży atut. Pod nieobecność SMU ich droga do tytułu jest w tym roku dużo łatwiejsza. Mają duże szansę na końcowy sukces.

Mogą się liczyć: 

Cincinatti Bearcats to trzecia ekipa sezonu zasadniczego. Jednak jeśli miałbym typować ostateczną kolejność na koniec turnieju to ze wszystkich opisywanych ekip miałbym ich chyba najniżej. Są jedną z najbardziej utytułowanych ekip w dzisiejszym zestawie pomimo to jakoś nie przekonują mnie w tym sezonie. Brakuje w ich składzie takiej postaci, która pociągnęła by ten team w trudnych momentach. Ot średniak ze wschodniego wybrzeża.

Najlepszym zawodnikiem Bearcats jest Troy Caupain. To wszechstronny aczkolwiek roztrzepany i chimeryczny w ataku zawodnik. Jego liczby wyglądają całkiem nieźle bo do 12 punktów co mecz dodaje 3.5 zbiórki i niespełna 5 asyst. Jednak tak sobie rzuca. Nie czuje się najlepiej na dystansie. Zza łuku ma tylko 30 procentową skuteczność. Jak na linię usytuowaną bliżej niż np. w NBA nie jest to wynik powalający. Pierwsza piątka ogólnie jest bardzo wyrównana i ciężko w niej znaleźć kogoś kto wybija się ponad przeciętną zespołu.

Widziałem ich w 4 spotkaniach i moja próba nie jest największa. Jednak w tych meczach w których ich widzialem nie zobaczyłem nic co urzekło by mnie i zachęciło do większego zainteresowania się tą ekipą w tym sezonie.

Tulsa to czwarta ekipa sezonu zasadniczego. I jeśli miałbym wskazać największe zagrożenie dla Temple w turnieju to byliby chyba oni. W przeciwieństwie np. do Bearcats widzę tutaj dwóch zawodników, którzy swoimi umiejętnościami i nieszablonową grą mogą sprawić niespodziankę w turnieju.

Pierwszy to James Woodard do 16 punktów co mecz dodaje 5 zbiórek i prawie 3 asysty. To jeden z najlepszych graczy AAC. Do pomocy ma Shaquille’a Harrisona i Pata Birda. To trio to bardzo istotny element układanki Golden Hurricane. Oprócz tego szeroka ława zawodników. Ogólnie ekipy z AAC mają bardzo szerokie składy. Stawiają bardziej na kolektyw. Nie mamy tutaj gwiazd z pierwszej ligi NCAA w tym sezonie.

Houston to druga drużyna sezonu zasadniczego. Widziałem tylko jedno spotkanie tej drużyny w tym sezonie z UConn. Nie mam więc dużego rozeznania odnośnie tej ekipy. Patrząc na suche fakty ich gra jest bardzo uzależniona od tria: Gray Jr., Pollard, Dotson. To oni są najważniejszymi postaciami Cougars. Jednak jest również kilku zawodników, którzy sporo dobrego dodają do gry zespołu. Tak jak pisałem nie widziałem ich więc nie będę lawirował.

Czarny koń: 

Connecticut Huskies to zespół o którym mogę powiedzieć najwięcej w z tego zestawu bo i meczów tej ekipy widziałem najwięcej obok SMU. Blisko 20 w tym sezonie. To ekipa o potencjale i składzie, który powinien kręcić się na pozycjach 1-2 w tym sezonie. Jednak kontuzje i nieco słabsza gra przychamowały ich w tym sezonie.

Daniel Hamilton wszechstronny guard nie zrobił takiego skoku jaki wydawało się, że zrobi. Szczególnie jeśli chodzi o zdobywanie punktów bo w kreowaniu partnerów i walce na tablicach jest niesamowity. Amida Brimah lider w obronie i pokazujący coraz więcej w ataku center sporo czasu leczył kontuzję, która wyłączyła go z ponad 11 spotkań w tym sezonie.

Tak jak pisałem potencjał jest spory bo oprócz wymienionej dwójki liderów i najlepiej zapowiadających się prospektów Kevin Ollie ma cały wachlarz zawodników, którzy bez trudu powinni rządzić i dzielić w AAC. Najlepszym strzlecem jest Shonn Miller i Rodney Purvis. To jedni z najbardziej doświadczonych zawodników w Huskies. Ich dobra postawa jest główną przyczyną kilku zwycięstw w tym sezonie. Szczególnie Miller pod nieobecność Amidy Brimah wykonał super robotę pod koszem. Do tego wszystkiego utalentowany strzelecko Sterling Gibbs.

Tak jak widzicie i pamiętacie marzec to miesiąc Huskies. Mam ich jako czarnych koni bo za dużo jest w tym sezonie przestojów i znaków zapytania. Zupełnie mnie nie zdziwi jak wygrają ten turniej. Już dwa razy to zrobili i w zeszłym roku byli o włos od pokonania SMU. To moja ulubiona drużyna w NCAA i jestem nieobiektywny jak cholera. Także w tym momencie zakończę.

Zawodnicy do obserwacji: 
Quenton DeCosey (Temple)
Obi Enechionyia (Temple)
Jaylen Bond (Temple)
Rob Gray Jr. (Houston)
Devonta Pollard (Houston)
Damyean Dotson (Houston)
Troy Caupain (Cincinatti)
Gary Clark (Cincinatti)
Farad Cobb (Cincinatti)
James Woodard (Tulsa)
Shaquille Harrison (Tulsa)
Pat Bird (Tulsa)
Daniel Hamilton (UConn)
Amida Brimah (UConn)
Sterling Gibbs (UConn)
Shonn Miller (UConn)
Rodney Purvis (UConn)
Dedric Lawson (Memphis)
Shaq Goodwin (Memphis)
Ricky Tarrant Jr. (Memphis)
A.J. Davis (UCF)
Tacko Fall (UCF)